Μικροπλαστικά στο στομάχι τους και από εκεί στην τροφική αλυσίδα
Κύρια πηγή των μικροπλαστικών αποτελούν τα πλαστικά απορρίμματα που καταλήγουν στη θάλασσα και μέσω των χημικών και φυσικών διεργασιών διασπώνται σε μικρότερα κομμάτια και σωματίδια ή ίνες. Τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού παραμένουν στο νερό και ρυπαίνουν τις θάλασσες και τους ωκεανούς μας για χιλιάδες χρόνια.
Κι ό, τι «καταλήγει» στη θάλασσα δεν μένει εκεί αλλά επιστρέφει στον ίδιο μας τον οργανισμό. Τα πλαστικά είναι κυριολεκτικά παντού.
Στο έδαφος, τα ποτάμια, τις θάλασσες και κατ’ επέκταση στην τροφική αλυσίδα, με τον καθένα μας να καταναλώνει ακούσια 5 γραμμάρια μικροπλαστικών την εβδομάδα! Λέγοντας λοιπόν όχι στο πλαστικό, λέμε ναι στην υγεία μας. Τη δική μας και του πλανήτη. Αν δεν αλλάξουμε άμεσα τα πράγματα, έως το 2050 θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά στη θάλασσα απ’ ό,τι ψάρια. Πιο συγκεκριμένα, κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς οκτώ εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Στα πλαίσια της Ενότητας των Εργαστηριών Δεξιοτήτων, οι μαθητές της Α' τάξης δημιούργησαν με απορρίματα πλαστικού τον παρακάτω πίνακα που διακοσμεί την αίθουσα τους.
Κι ό, τι «καταλήγει» στη θάλασσα δεν μένει εκεί αλλά επιστρέφει στον ίδιο μας τον οργανισμό. Τα πλαστικά είναι κυριολεκτικά παντού. Στο έδαφος, τα ποτάμια, τις θάλασσες και κατ’ επέκταση στην τροφική αλυσίδα, με τον καθένα μας να καταναλώνει ακούσια 5 γραμμάρια μικροπλαστικών την εβδομάδα! Λέγοντας λοιπόν όχι στο πλαστικό, λέμε ναι στην υγεία μας. Τη δική μας και του πλανήτη.